/Szkoła średnia/Geometria/Geometria analityczna/Okrąg

Zadanie nr 9553446

Okrąg o1 o środku w punkcie S 1 jest określony równaniem (x − 6)2 + (y + 1)2 = 1 6 . Okrąg o2 ma środek w punkcie S 2 takim, że  −→ S 1S2 = [− 4,4] . Promienie tych okręgów są sobie równe. Figura F składa się z dwóch okręgów: o1 oraz o2 . Punkty M i N są punktami przecięcia figury F z tą z jej osi symetrii, która jest prostą o dodatnim współczynniku kierunkowym. Wyznacz punkt K , leżący na jednej z osi symetrii figury F , taki, że pole trójkąta MNK jest równe 40.

Wersja PDF

Rozwiązanie

Okrąg  2 2 (x − 6) + (y + 1) = 16 ma środek w punkcie S1 = (6,− 1) i promień r = 4 . Wiemy ponadto, że

 −→ [− 4,4] = S1S2 = S 2 − S 1 S 2 = S1 + [− 4 ,4 ] = (6,− 1)+ [− 4,4] = (2,3).

Możemy teraz naszkicować opisaną sytuację.


ZINFO-FIGURE


Figura F ma oczywiście dwie osie symetrii – jedna z nich to prosta S1S 2 , a druga to prostopadła do niej prosta przechodząca przez punkty wspólne dwóch okręgów. Wyznaczmy równania tych osi symetrii. Równania prostej S S 1 2 szukamy w postaci y = ax+ b i podstawiamy współrzędne punktów S1 i S 2 .

{ − 1 = 6a+ b 3 = 2a+ b

Odejmujemy od pierwszego równania drugie i mamy

− 4 = 4a ⇒ a = − 1.

Stąd b = 3 − 2a = 3 + 2 = 5 i prosta S1S2 ma równanie y = −x + 5 .

Druga oś symetrii jest prostopadła do S 1S2 , więc ma równanie postaci y = x+ b . Jest ona ponadto symetralną odcinka S1S 2 , więc przechodzi przez jego środek

S = S1-+-S2-= (4,1). 2

To pozwala wyznaczyć b .

1 = 4+ b ⇒ b = − 3.

Prosta MN ma więc równanie y = x − 3 .

Wyznaczmy teraz współrzędne punktów M i N . Podstawiamy y = x − 3 do równania okręgu o 1 .

 2 2 2 2 16 = (x − 6) + (x − 3 + 1) = (x − 6) + (x − 2) 16 = x2 − 12x + 3 6+ x2 − 4x+ 4 / : 2 2 0 = x − 8x + 12 Δ = 64 − 48 = 16 x = 8-−-4-= 2 lub x = 8+-4-= 6. 2 2

Mamy wtedy y = x − 3 = −1 i y = x − 3 = 3 odpowiednio. Zatem M = (2,− 1) i N = (6,3) (lub odwrotnie - ale nie ma to znaczenia z punktu widzenia dalszej części rozwiązania).

Gdyby punkt K leżał na prostej MN , to pole trójkąta MNK byłoby równe 0, więc punkt K musi leżeć na prostej S1S2 , czyli ma współrzędne postaci K = (x,−x + 5) . Mamy ponadto

 ∘ ------------------- √ -------- √ -- MN = (6 − 2)2 + (3 + 1)2 = 16 + 16 = 4 2. 1- -80-- -8√0-- √ -- 4 0 = PMNK = 2MN ⋅KS ⇒ KS = MN = 4 2 = 10 2.

Ta informacja wystarczy do wyznaczenia współrzędnych punktu K . Zrobimy to na dwa sposoby.

Sposób I

Liczymy

 √ -- 2 2 2 2 (10 2 ) = SK = (x− 4) + (−x + 5− 1) √ -- 2 2 2 2 (10 2 ) = (x− 4) + (−x + 4) = 2(x − 4) / : 2 x − 4 = 10 lub x − 4 = − 10 x = 14 lub x = − 6.

Mamy wtedy y = −x + 5 = − 9 i y = −x + 5 = 11 odpowiednio. Zatem K = (14,− 9) kub K = (− 6,11 ) .

Sposób II

Korzystamy ze wzoru na odległość d(P,l) punktu P = (x0,y0) od prostej l : Ax + By + C = 0 :

d(P,l) = |Ax√0 +-By-0 +-C-|. A 2 + B 2

Mamy zatem

 √ -- √ -- 10 2 = d (K,MN ) = |y−√--x+--3|= |−--x+-√5−--x+--3| / ⋅ 2 1+ 1 2 20 = |− 2x + 8| = 2|x − 4| / : 2 x − 4 = − 10 lub x − 4 = 10 x = − 6 lub x = 14.

Mamy wtedy y = −x + 5 = 1 1 i y = −x + 5 = − 9 odpowiednio. Zatem K = (− 6,11) kub K = (14 ,−9 ) .  
Odpowiedź: K = (14,− 9) kub K = (− 6,11)

Wersja PDF
spinner